qöprü . - köprü başı: bir evrənin, dövrün başı, sonu. - köprüləri atmaq: aradaki ilişgiləri aradan götürmək. - köprü altından çox sular keçdi: o devirdən bəri nə günlər göründü, çox olaylar olub, çox nəsnələr dəğişdi. - asma köprü: iki baş ayaqdan sıvayı başqa dayanağı olmayan körpü. - köprü:
qöprü . - köprü gedmə: körpü gedmə: iməkləmə. dörd əlayağ gedmək.
qöprü . köprü. köpür. (> körpü). köpürgə. köprə. kəpərgə. (1. < köp. kop. kük. kup (köprünün dış, eşik görnüşün gözdə tutsaq). 1. kövrü. kövür. kəvrik. kövrük. kövürgə. kövrə. köfrə. kəvərgə. < köv. kov. kuv. küv. kav. (köprünün iç görnüşün gözdə tutsaq). 1. geçit. keçit. keçirək. geçirək. keçirgə. geçirgə. çapa. 1. gəminin gövərtəsində yerləşən kaptan otağı. 1. iki yaxanı, qolu, çəki, çıpıtı, nuxdəni, ucu birbirinə qoğuşduran bağ, ilgək, tikə. 1. iki çağ, devir arasında keçiş özəlliyi (xisusiyyəti) göstərən nərsə, durum. 1. əngəlli, mane'li bir yerin sütündən, içindən, altından yol alan yapı.
