Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qulaq . şifahi.

qulaqasmaq . önəm vermək. saymaq.

qulaqasmamaq . önəm verməmək. saymamaq.

qulaqcıq . - qulağcıq: qulacıq. ürəyin başında olan iki boşluğun adı.

qulaqçı . baş qulağa girib dən eliyən kiçik milçək.

qulaqdan . eşidərək. duyaraq. dinləyərək. şifahən.

qulaqdələn, boğaz yırtan . çox uca səs.

qulaqhayanı . qulağ yoldaşı. qonşac. hökür. kökür. kükür. küykür. ötdəş. sözdaş. söydəş. həmdəm. söhbətdaş. həmsöhbət.

qulaqı qəsiq . - kəsik qulağ: 1. işbilən. səyasətçi. politisyən. politikaçı. 1. qalmasın işə qıp qoyan, qulp qoyan. qarışıq, dəğişik işlərə girib çıxmış olan.

qulaqkəsən ağız qapan, göz yuman . müstəbidd. dikdator.

qulaqkəsən . qulaq verən.

qulaqlaşmaq . (gizlicə, başqası duymaqsızın, eşitməzin,). qulağ qulağa qonuşmaq: qulağ qulağa vermək: pıçıldaşmaq.