Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qurtçu . qurdçu. qurdçul. qurdboğan. atılqan it.

qurtçul . qurdçul. qudçul. qurda gedən. qurd basmağa, boğmağa alışqan it.
- çul: çıl. sul. sıl. - qurdçul. qudçul.

qurtdanmaq . qaşınmaq.

qurtdədə . atanın dədəsi.

qurteşən . qurdeşən. qordeşən. 1. qurdlanan (qaşınan), qabartılı səpmə, töküntü. 1. alerjik səpmə, töküntü
- içboy. içüz.((q . ilkin, ana boya.((q . dadsız boyasız.((q . boylu. canlı.((q . boyasız. solqun. donuq. anlamsız. yansız. tərəfsiz.

qurteşənəyi . qurdeşəngi. qurdeşəyi. tör töküntü. yaruq qaruq. birbirinə dəğmiş, allt üst olmuş.

qurtəq . qurdək. soğulcana oxşar, sularda yaşayan heyvan.

qurtı . qurtu. qurtuc. kürtü. kürtün. kürtüc. çul. daşıtçıların kürəklərinə aldıqları yüklük.

qurtqa . qarı qoca.

qurtqulağı . tüklü yapraqlı, kökündən saqqız çıxarılan bitgi.

qurtlanmaq . qurdlanmaq. qısqanmaq. çəkəməmək.

qurtlmaq . sopunmaq. bıraxılmaq. vellənmək. açılmaq.

qurtlu . qurlu. qurulu. 1. nərsiyə düşgün. tutuqlu.

qurttiqan . qurdtikan. qurdtikən > qurtikan. qurtikən. ağtikan. ağtikən.

qurtu . qurdu qurdu. qurqurandı. deyinmə. (qorlama. ğorr o lond).