Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qurucu . bani. müəssis.
- qurucu yığvası: müəssisan məclisi.

qurucuq . kiçik quruq, yapı, ev.

quruçürük . qaruquruq. işdən düşük. yaramaz. dərdə dəğməz.

qurudal . qurudal. qurdal. qursür. 1. quru sür, çöp, dal, səğə. 1. kürdan. diş xilalı.

qurudan . - dal qurudan: - baş qurudan: - ev qurudan: - əl qurudan: - can qurudan: - yolqurudan: - geyi qurudan: - yel qurudan: - qan qurudan: qan kəsən. qan kəsici.

qurudan . sill kəsəli.

quruducu . suçəkən.

quruğlanmaq . 1.əxlaqı sərtinmək, pisəlmək. 1.mütəkəbbir olmaq. quru görmək, bulmaq. - yağsız düğünü quruğlanıb yemədi. 1.yibusət, xuşgiyyət olmaq.

quruğlanmaq . 1.quru görmək, bulmaq. 1. qaruğlanmaq. bəd bin olmaq. - gən yaşında yaşamı quruğlandı.

quruq . 1. biskivit. 1. suxəri.

quruq . boş. bihüdə. - quru qaşıq ağıza yarımaz, quru söz qulağa yaxışmaz.

quruq . qurumuş.

quruq . yığın. - daş quruğu: daş yığını.

quruq . yordam. oylaq. mələkə. - onun üzü başıma qazılmış, gözümə quruq olmuş.

quruqan . ölü.

quruqlamaq . sürüklənmək. arıqlamaq. lağırlamaq. - gündən günə quruqlayır. 1.(# duruqlamaq: canlanmaq. hörüklənmək. güclənmək. qalxınmaq).

quruqluq . quruluq. arığlıq. qıtlıq. düşgünlük.

quruqsaq . qursaq. {durmadan yemək, yaş, aş, su istəyib, çatışmayanda qurumağa üz tutmağından böylə adlanır (qaşqarlı) }.