Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qüysəmək . köysəmək. küysəmək. 1.könləmək. könükləmək. istəmək. - boylu qadın yeməyə köysəkçi olur: ürəyindən keçənə iştahlı olur.

qüysü . küysü. (< küy: qor. od). 1. kürsü. evlərdə ısınma üçün qurulan üstü örtülü ocağ. 1. təndir.

qüyür . küyür!. qavır!. qovur!. qızart!. xasat!. -

qüz . güz. güyz. payız. - güzün: güyzün. güzdə: payızın. payızda. - güyzünə güllər solar.

qüzəm . güzəm. gizəm. güzdə qırxılan yün.

qüzəm . güzəm. güzdə qırxılan yün.

qüzqü . güzgü. güzgün. ayna.

qüzləqləmək . güzləkləmək. 1. yaşlılıqda uşağ doğmaq. 1. bitginin gec çiçək açması. 1. bitginin quruyub yenidən yaşarması.

qüzlükləmək . güzlükləmək. güzləkləmək. 1. bitginin gec çiçəklənməsğ, quruyub yenidən yəşərməsi. 1. yaşlılıqda uşağ yapmaq.

qüztəq . güzdək. güzlək. güzəm. güzdük. güzlük. payızlıq. payzalıq. payzatıq. 1. güzdə maldavar saxlanılan yer. 1. güzdə bitən ot gövərənti. 1. güzdə qırxılan yün. 1. güzdə yetişən yemiş. - güzəm armıdı.

labüd . gərəkli. gərəki. -gərəki qalıb yedi.

laf . quru, boş söz. qoturuq. qatırıq. qozağı. zayvax. qarıldaq. qırıldaq. pıtırdaq. qurqur. qavur. qapur. tullantı. kürüntü. guruntu. axal. çöpül. külsük. pusuq. püsürtü. süpürtü. sandıraq. yavağ.