Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

oturaq . oturağ. 1. məsnəd. təxt. 1. sınaşıq. sınarıq. sinişgə. otrağ. oturağ. istirahətqah. 1. köçməz. saltan. saltın. salğut. ağruq. durğun. sabit. ğeyri mənqul. - oturağ ağ: otrağ: yeri dəğişdirilməyən ağ, tor, duzaq. 1. yerindən ayrılmağı, gəzib dolaşmağı sevməyən. 1. oturğan. sakin. müqim. 1. uca, yüksək olmayan. alçaq. - oturağ yapılar. - bu ağaclar çox yüksəlmir, oturağ qalır.

oturaq . oturağ. otrağ. nərsənin durması üçün altına qoyulan çatı.
- oturağında ot bitmək: bir yerdə çox oturası olmaq.

oturaqlı . munasib. yaraşqan. yaraşay. yarşaq. bir nərsə üçün uyqun, yaxışlı, əlverşli olan. - oturaqlı, çağıldaq topraq: işlənmiş, sürülmüş. əkinə əlverişli yer. - bu yer bizim işimiz üçün çox oturaqlıdır. - oturaqlı oğlan: oturaqlı qız: evlənməyə tam gərəkləri olan gənc. - oturaqlı qız, oğlan: birbirinə yaxışan qız, oğlan.