Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

öqün . öğün. fəsl. movsim. - yay öğün: yayönü. yay gözün. yayın. yayda. - keçən il yayönü gəlmişdik.

öqünc . öğünc. mubahat. - öğünc oğunc: təşviq təqbih.

öqüncəq . öğüncək. övüncək. öyüncək. öğüngəc. övüngəc. öyüngəc. öğünək. övünək. öyünək. öğünən. övünən. öyünən. sevincək. sevincək. sevinək.

öqünmək . öğünmək. övünmək. döğünmək. dövünmək. incinib qıvrınmaq.

öqünmək . ökünmək. ökkünmək. ökkələnmək. ökgənmək. hökgənmək. hökgələnmək. 1. ləh ləməyə düşmək. soluğu kəsilmək. 1. hıncqırmaq. çox ağlamaqdan soluğu kəsilmək.

öqüntər . öğündər. öğünlər. öncələr. qabağlar. keçmişlər. - yemək daha, öğündər kimi biləmə yapışmır.

öqür . öğür. oyur. 1. onur. minnət (borc). şərəf. 1. örən. orun. təbəqə. kateqori. kiləs. bölük. qat. - gənc oğur. 1. quruh. ulam. firqə. zümrə. 1. cins. seks. 1. yarış. salış. qoşu. axıntı. cərəyan. 1. ideal örnək. 1. aşı yapılan gövdə. 1. oğuz. becərilmiş tuxum. 1. dəğişiklik. ayrılıq. dalqılıq. fərqlilik. muxtəliflik. (öğürlənmək: öğür olmaq: dəğişikliyə öğrəşmək, alışmaq). 1. gəbə heyvan. 1. alışmış. sınaşıq. örgənçi. öğgənçi. tutaşıq. tutaşı. tuşatıq. adət kərdə. alışılımış. (öğürlənmək: öğür olmaq: birlikdə çox qalmaqdan birbirinə öğrəşmək). birbiriylə yaxcı tutan. birbirinə uyar, bab.