salma . 1. sallama. saldırma. saltur. satur. saluc. çaçur. böyük, ənli, ucu əğri piçağ. 1. kərdi. evlək. 1. bölünmüş toprağın, nərsənin hər bir bölümü. 1. çevrəsi, üstü qapalı yer, dam. 1. həlim. dişlik. lahana. 1. çatıda işlənən, yük altına qoyulan, iri, yoğun, dayamlı dirək. 1. dəğişik tikələrin yapışdırılmasından oluşan nərsə. muzaik. 1. nərsədən sallanan uzun şırıq. - salma don. 1. ətək. 1. örtük. yazma. 1. kanal. çəkilən arx. 1. ağır. səngin. 1. döşəmə.
salma . 1. yasma. yasama. məsnoi'. 1. gətirmə. başqa yerdən gətirilmiş. - salma görənək. - salma din (: başqa yerdən gətirilmiş rəsm, dəb, din). - salma - salma su: çəkilmiş arx. 1. iki ağızlı balta kəsər.
