Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sapağdələn . (sapağ: kök). kökqıran. danaburnu.

sapaq . məfu'l.
((sapaqlı . məfu'llu. mütəəddi. ötümlü. (#sapaqsız: salt. ötümsüz.).

sapaq . sapağ. savağ. çapaq. 1. yolun, qolun ayrıldığı yer. ayrım. ayırım. dalqıc. 1. bir ana yoldan ayrılan qolun başlanqıc çapası, nuxdəsi. 1. > səfeh. 1. avara. 1. bəlli bir ölçüyə, ülgüyə, qurama uymayan. 1. çarpıq. çalpıq. anormal. ğeyri təbii. 1. düzən, törənə, yasıya aykırı.

sapaq . sapağ. yana, dala bıraxılmış nərsə. 1. qorut. saxlanc. sağlanc. saxruğ, zəxirə. 1. pəsəndaz.

sapaqar . kərpətin.

sapaqçı . sapağçı. sapığçı. atçı. atçı. atan. ərşic. ərşəc. hallac. həllac.

sapaqlıq . sapağlıq. 1. > səfehlik. 1. avaralıq. 1. bəlli bir ölçüyə, ülgüyə, qurama uymama durumu. 1. anomali. ğeyri təbiilik. 1. düzən, törənə, yasıya aykırılıq.

sapaqmaq . sapağmaq. sapığlamaq. atdırmaq. ərşitmək. ərşətmək. həllaclıq edmək. hallaclamaq.

sapal . 1. əğləncə düşgünü. 1. səfeh. 1. düşgün. çılqın. çalqın. alqın. dəli. - kitab sapalı.

sapalac . sarpac. tərs yol. (düz yolun qarşıtı).