Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

səpgüzmək . səpgütmək. sərptirmək. saçdırmaq.

səpi . sərpi. səp. saçı. çisi. sisi. - səp səp: sərp sərp. sin sin. sinə sinə. saç saç. çis çis. sis sis: saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin:səpər səpər. səpəliyə səpəlyə. - ertingin (səhər çağı) çis çis yağış yağırdı.

səpic . (1. < sərmək. sərpmək. ) çörək döşəkcəsi. üstün açılmış yoğuru sərb, təndirə çırpma, yapma döşəkcəsi.

səpik . səpik. səvik. 1. yüngül. yumuşaq. xəfif. sıyap. ərik. ərim. ərip. əriç. əris. mulayim. - səpik müzük. (# çapıq: iti. gur. oynaq). 1. sevincli. şən. neşəli. şad. səid.

səpiqil . səpigil. səvigil. tasasız. qaysız. munğsız. büksəsiz. tuxsasız. tıxsasız. tüstəsiz. tütsəsiz (< düd: tüstü). oysasız. qussəsiz. qeydsiz. la qeyd. fikirsiz. (səbük bar). (

səpil . 1. ehsan. 1. çox bol. bolluca. - bu il yemiş səpil.

səpilçi . 1. ehsan verən. 1. bol, bolluca. sərpəyən, xərcləyən, dağıdan. - bu il yemiş səpil.