Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sırıc . sıroc. sıruc. sığuc. 1. çox uca, hündür. 1. göydələn. asiman xiraş.

sırıcqa . sırça. şüşə.

sırıç . sığıç. (sığ, sıx + iç). ağır, dərin iç, anlam, möhtəva, məfhum.

sırıç . sırç (< saç. saçı). iri tikiş. kök tikişi. atlı qarışqa tikişi.

sırıçlı . sığıçlı. ağır, dərin içli, anlamlı, möhtəvalı, məfhumlu.

sırığ . sıyrığ. yamağ. bəxyə.

sırığlı . sıyrığlı. yamağlı. bəxyəli.

sirikçi . sürəkçi. kürəkçi.

sırıq . (< sürük. sürmək. süzmək). isqi.
((sırqın . sırıq gedilən yer. isqilik yer. pist.

sırıq . < sürük.

sırıq . cins. çeşit. tür.

sırıq . müflis. vər şikəstə. - varın olsun yarın, gedən çağdasan sırıq: əli boş.

sırıq . sərək. sürük. ağac kimi uzun uzanan nəsə.

sırıq . sırtuq. sırtın. situn. sutun. dirək.

sırıq . sürük.

sırıq . sürük. sürtün. sütün. uzun çubuq.

sırıq . sürüq.

sırıqmaq . sızıqmaq. süzüb gedmək. qaçmaq.

sırılaşmaq . sırığlaşmaq. sərikləşmək. bayızlaşmaq. bəsitləşmək. sadələşmək. bayalaşmaq. sayalaşmaq. normallaşmaq.

sırılı . - sırılı sırısız: sıralı sırasız₁: sırıqlı sırıqsız:yerli yersiz. çəkinə çəkiyinə, çağına yağına baxmadan.

sırılıq . sırığlıq. səriklik. bayızlıq. bəsitlik. bayalıq. sayalıq. sadəlik. normallıq.