Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sıva . cıva. cıvık. sıvık. sıvaşıq. sırnaşıq.

sıva . sıv. (sıl). nərsə üzərinə yapılan lay, qat, boya, şir. - otağların sıvın dəğişməliyik. - yapı təməldən dağılır, o sıva qayğısına qalıb.

sıvaq . zıvaq. zivək. zibək. 1. kəsgin. çapıq. atıq. 1. sıyaz, siyəz, duyqun, həssas çəkə, nuqdə. 1. canlı. yaşa dolu. can dolu. 1. hazir. amadə.

sıvalaq . sıvalağ. sıvalqaq. (sıvdıran, süzdürən asac). 1. sumaqbalan: sıvağalan. süzgəç. 1. ələk. oğuq, oğulmuş, döğülmüş nərsənin irisin narınından ayıran, incə tellərdən toxunb, qasnağa çəkilmiş ayqıt.

sıvamaq . sıvlamaq. sılamaq. (sıv!. sıva!. sıla!.). saypalamaq (özəlliklə duvarı, nərsənin üzərin kağazla qapalamaq). (kirəcləmək: ağartmaq. gəcləmək). laymanlamaq. boyamaq. (boya, lay, incə qatla) nərsə üzərin örtüksəmək, qaplamaq. -təməldən dağıq yapın sıvayıb, sırıtladılar bizə.

sıvamaq . suvamaq. 1. islatmaq. ıslatmaq. 1. nərsiyə daldırıb bələtmək. - onu söğüb söyüb sıvadı.