Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

soqun . soxun. suxun. ox.

soqunmaq . soğunmaq. 1. soyunmaq. nərsədən sökünmək, tökünmək. - ayağqabın geyimivi soğun dinc al. 1. üşümək. donmaq. - sərin düşdü soğunduq. 1. soyuğ dəğmək. soyuğ qapmaq. - üstü açıq yatma soğunursun.

soqunmaq . soxunmaq. taxınmaq. girmək.

soqunmaq . soxunmaq. təpmək.

soqur . soğur. çoğur. 1. kar. 1. kor.

soqur . soğur. kor. görməz. qanmaz. anlamaz. sıysız. təpişsiz. təprişsiz. tavuşsuz. tavışsız. tavsız. tovsuz. hissisiz. ehsassız.

soqur . soğur. sovur. arığ. cılız.

soqur . soğur. sovur. öpüş. 1. məs. yüngül sürüş, toxuş, təmass. 1. ləms.
soğurmaq: məsçəmək.

soqur . soxur. hər nəyin qaynağı, kökü. çıxdığı yer.

soqur . soxur. soxru. birdən. - evə soxru girdim.

soqur . suyqur. 1. suyu qurumuş yer, quyu. 1. sökür. suyu axıb, göz oyuğu sökük, boş qalmış görməz göz. korqu.

soqurluq . soğurluq. çoğurluq. 1. karlıq. 1. korluq.

soqurmaq . soğurmaq. 1. istixrac edmək. 1. çəkib çıxarmaq. 1. somurmaq. sosurmaq. süsürmək. iste'mar edmək.

soqurmaq . soğurmaq. 1. soymaq. 1. sökürmək. sökmək. yerindən çıxartmaq, qazmaq. - yel ağacı kökündən soğurdu. - tək dəmiri ilən soğurub daşlamaq: yerindən yox edmək, iz bıraxmamaq. 1. çəkib çıxarmaq. - qılıncın qınından soğurdu. - dişini soğuran tək: nərsəni birindəni
- soğur: 1. soy. 1. sökür. sök. yerindən çıxart, qaz. 1. çəkib çıxart.