sov . sav. (> suv (fars)). (< savmaq). 1.iy. qoxu. tüstü. ışıq. xəbər. buran, axan, yayılan, uçan, dağılan, mütəsaid olan nərsə. - suda qaldıqca savlanır: iylənir. - burnuma bir sav gəmir. - 1. yan. cəhət. - bu sova gedmə uçurumdur. - bilməm nə keçib, biz sova gəlməz yarım. 1. uzunu. - yol sova ağaclar tikili. - yol sova ışıq görmədim. - bir ağız belə danışmadı. 1. cür. təhər. çeşit. qılıq. - nə sov adamdır. - o sov elə, bu sov elə, ama belə eləmə. - elə keçdi ki, necə, nə sov olduğn bilmədim. 1. su. suv. süt. mənfəət. - bu sənə nə savı.