söz . gəp. kələçi. - sözü ağzında qalmaq: deyəcək ara, yer bulmamaq. - söz aramızda: kimsə bilmədən, duymadan. - söz atmaq: sataşmaq. sözlə sarkıtmaq, müzahimət edmək. - söz toxundurmaq, ilişdirmək: iğnəli qonuşmaq. - söz düşməmək: söz konusu olmamaq. - söz əbəsi: söz qurdu: söz usdası: söz maması: hər nəyə yaxışıqlı söz söyləyən. - söz edmək: söyləmək. - söz eşitmək: çor eşitmək: paylanmaq. danlanmaq. - söz qaçırmaq: bara qoymaq. - ??söz ola bəri gələ: saçma sapan söz. -?? söz olsun: - söz olsun, torba dolsun: işsiz qalmayıb, gərəksiz qonuşmaq. - söz salatı: gərəksiz, düzənsiz uzun qonuşma - söz söylədi bal qabağı: saçma sapan danışdı. - söz daşımaq: söz gətirib aparmaq. - sözə qoşulmaq: sözə qrışmaq. - sözü yox: çox gözəl. yoğlaz. heç kəsisiz. mükəmməl. - sözə tutmaq: 1. sözlə başın qatmaq, oyalamaq. 1. sözü uzaldıb işdən alıqoymaq. - sözü ağzına tıxmaq: bir sözdə olurkən susdurulmaq. - sözü ağzına qalmaq: sözun bitirəməmək. - sözü çevirmək:danışıq yönün sapdırmaq, dəğişdirmək. - sözün çeğnəmək: sözün bitirməmək. - sözü gəvələmək: bir sözü dönə dönə qaytarmaq. - sözünü bilmək: gərəyi kimi danışmaq. - sözünü edmək: işə uydurmadan, oranlamadan, qatmadan yalnızca söyləmək. - söz körüyü: 1. çox danışan kimsə. çançan. ozan. ağzan. (savt (sovt) ərəb: səs). 1. sözdə, dildə qalmayan. - sözlə gəmi yeriməz: