tağuşlamaq . taruslamaq. tağuş üzrə işləmək. damın iç üzünü yapmaq, örmək, boyamaq. çatılamaq. saxavlamaq. səqf yapmaq.
tağut . dağut. yağut. şeytan. (# çaxut. çağut).
tal .
tal . 1. lüt. boş. çıplaq. - dal qabağ: sarığsız qabağ, kədu. - dal qoç: buynuzsuz qoyun. - dal bacaq: tumançaq. - dal söz: iti söz. - dal ot: gülsüz ot. - dal qılıc: salıq, çəkilmiş qılıc. - dal üzük: qaşsız üzük. 1. saya. sadə. - dal yaşam: süssüz durmuş. - dal don: bəzəksiz geyim. - dal bəzək: sadə süs. - dal şal: saçağsız atqı. - dal ışıq: sadə ışıq. - dal boşqab: sadə boşqab. - dal parça: nəxşəsiz parça. - dal çay: acı çay. - dal pənir: yağsız pənir. - dal biçi: qara yazı. nəsr. 1. son. (# al). - dal yaz: payız. (# alyaz: qara yaz. ilk yaz. bahar).
tal . al. dala. tərəf.
tal . dal orta: lap orta. - suyun dal ortasında. - dal düş: gün orta.
tal . dal. 1. ağac. (- dalbudaq: (şax o bərg). 1. qələmə ağacı. 1. ucu sivri, biz nərsə. 1. uca, boylu qamətli kimsə. 1. doğru. düz. dik. (müstəqim. rast). - burulmadan dal keçdi sözə. - boynuvu dal tut. 1. öylə. - dal vurdu ki, birdə1. tay. lap. eynən. - dal özüdü. 1. doğru. həqq. ədl. ədalət. insaf. - dal deyil böylə davranmağın. - dal qazanmaq: həx qazanmaq.
tal . dal. 1. budaq. budal. qol. çaxə. haça. (rəstə. riştə. bəxş. şəqqə). {tak. aftakking (alman) } 1.bölmə. şö'bə. filyal. 1. fər'. - dal sözlərə girişməyin. 1. sinf. sınıf. - başmaqçılar dalı. 1.səhm. - bir dal sizə düşər. 1.soy. boy. göbək. silsilə. şəcərə. 1. didik. dal dal: didik didik. 1. cəvanə. tomurcuq.
