Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

tənlik . dənlik. dənğlik. dəhlik. muvazinə. balans.

tənq . dəng. 1. əşdək. maadil. muadil. 1. misqalın dördə biri olan ağırlıq ölçüsü. 1. uyqun. onat. 1. əşit. uyuq. bədəl.

tənq . dənğ. dəng. tam orta. - küçələrin dənğlərində qənov çəkiblər.

tənqəlmək . təngəlmək. dəngəlmək. (dəng almaq). tanımaq. - hamı onu usta dəmirçi sıyı (kimi) dəng alır

tənqəsər . dəngəsər, dəngəsir dənəksiz edmək. hövsələsin qaçırmaq. qopundurmaq. qopuğdurtmaq.

tənqinmək . tənginmək. dənginmək. təng olmaq. bağlanmaq. sıxılmaq. - yağış, su dəğən topraq təngir.

tənqir tonqur tanqırı . yer göy tanrısı.

tənqitmək . dəngitmək. uyarlatmaq. uyarıtmaq. uyqunlatmaq. onğutmaq. onğatmaq.

tənqtəş . dənğdəş. dinğdaş. həmavərd.

təp təkini (dib tikini) çıxartmaq . dibləşdirmək.

təp . ərsənin bol bulunan yeri. ocaq. mə'dən.

təp . qapının dalına salınan işgil. - təpləmək: işgilləmək.

təp . təpər. səp. çəp. çap. 1. tək. yap. yan. sal (sar. sav). tərəf. cəhət. canib. səmt. - bir təpdən o, bir təpdəndə sən başıma cummusuz. - hançı təpə geddi. - iki təpli: iki təpərli. iki səpli. iki çəpli. iki çaplı. iki təkli. yaplı. iki yanlı. iki sallı (iki sarlı. iki savlı). iki tərəfli. - onun təpinə güdmə. - təpin: təpərin. səpin. çəpin. çapın. 1. təkin. yapın. yanın. salın (sarın. savın). tərəfin. cəhətin. canibin. səmtin. - dör çəpin açı. - dör çəpin qiblə: hardan istəsən gedməyə ərkinsən, muxtarsan. 1. hərif. tərəfi muqabil. - savaş təpləri. - söz təpləri. 1. qoşuc. rəqib. - oğul osənin qardaşındı, təpin necə ola bilir. 1. çağ. vəxt. - ertə təpdə evdə tapılmaram. - axşam təpi görüşərik. - ertən tez təp gəlsin alabilirsin. 1.
- təp təpə: səp səpə. çəp çəpə. çap çapa: üz üzə.