Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

təq . tür. cür. - o tək: o cür. - o tək eləsən olmaz. - o tək öyləliklə. - o tək onu qurtardıq: öyləliklə.

təqə .təkə. tay. yan. yön. tərəf. - bu təkəsində: bu yanında. - bu təkədən: bu yandan. - bu təkə o təkə: bu yan o yan. - sən bizim təkədə qal. - sağ təkə, sol təkə. - hər kim öz təkəsinə tartmış.

teqən . değən. 1. adlı. adlanan. bir adla, isimlə, ünvanla tanınan. - iyilik değən nərsə qanmadı: yaxcılıq adlanan nərsə bilmədi. -'' olmaz'' değən yoxdu, '' olar'' değən oldu. 1. demiş. - keçmişlər böylə degən. - böylə degən öylə degən.

teqən . değən. deyən. diyən. - istəmirən degən kişilər. - bu değən: bu deyilmişkən. - bu değən sizdə istəmirsiz.
-

teqəni . değəni. sözü. demişi. demişkən. - atalar değəni. - sizin değəni. - qaynana değəni. - gəlin değəni: qadın diliylə.

təqərə yörə . dəğərə yörə. döğərə yörə. dövərə bərə.

təqərində . dəğərində. bədəl. əvəz.

təqi . təki. təkə. 1. fərdi. - təki sorumluq, üsdəlik. : fərdi məsuliyyət. 1. şəxsi.

təqib . dəğib dolaşmaq: yoxlamaq.

tə'qib . izləc. izləyiş. izləyic. izləyinc. qov. qoşu. qoğu. qovu. qoğuc. qovuc. qoğuş. qovuş. qoğunc. qovunc. peyləmə. pey gərdi.

təqil . təkil. yalın. birəl. 1. tək, bir parça, tikədən oluşan. 1. təkgül. təkgil. ocağ. bir ocağlı, otaqlı, yerli pətək, apartman.

təqin . - dərin təkin: çox köklü.

təqin . dəğin. umur. diqqət.
- dəğgin. təkgin: umruq. umurlu. diqqətli.

təqin . təkin. (təkdə qalan). 1. bəndə. əbd. 1. nərsənin təki, altı, sonu, dibi, axiri. - bulaqlar yerin kök dibindən qaynar. - yolun təki. 1. dib. bük. zat. əsl. iç. məzmun. möhtəva. -sözünü içi təki bəlli olmaz. - təki düşman dosd olmaz. - təkinə yetmək: için çıxartmaq. - təksiz: təki yox: zatsız. alçaq. bəd zat, əsl. firu mayə.
((təqli: təkli. tikli. 1. içli. məzmunlu. möhtəvalı. 1. zatılı. əsil. əsli nəsəbli. əsil zadə. nəcib zadə.