tutmaq . 1. cücərmək. gəlişmək. qalxışmaq. sürgünmək. yaşğırmaq. göyərmək. 1. kiralamaq. - araba tutmaq. 1. bir tutuya, duruma düşəmək, - gülməsi tutdu. - ağlamağı tutdu. 1. bərkimək. möhkəmləşmək. - yoğurt yaxcı tutdu. - qazan dib tutdu. 1. varsaymaq. fərz, məfruz edmək. - tutalım: fərz edəlim. - istəyivi gerçəyə tutma. 1. gerçəkləşmək. yerinə gəlmək. vaqeiyyətə uğraşmaq. - istəklərimin hamısı tutdu. 1. etgiləmək. toxunmaq. - bu yemək ürəyimi tutmadı. - soyuğ odu tutmaz, od soyuğu tutar. od yeli tutmaz, yel otu tuar. - bu qarqış bir gün onu tutar. 1. alamaq. fərq edmək. - iki yalanın tutdum, daha qorxdu. 1. avlamaq. 1. yaxlamaq. ələ keçirmək. - 1. əldə bulundurmaq. 1. dusdaxlamaq. - artığ onu tutmağ olanaqsız. 1. qaplamaq. işğal edmək. - iki səfə tutan yazı: səfəlik. 1. üstələmək. qapsamaq. müsəllət olmaq. - bu inanclar ölkəni tutmuş. 1. dayaqlamaq. qollamaq. dəsdəkləmək. - bu alanda hançı yanı tutursun. 1. mənimsəmək. - tam tapşırıqları tutdu. 1. bəğənmək. - bunlardan heç birin tutmadı. 1. götürmək. - otaqları gen tut: götür. - o hər eşitsə özünə tutur. - qarnını çox gen tutur, hər nə gəlirsə utur. - gediri sıx tutsan, gəlir sıxılmaz. - ipin yoğunun tutanda var, uzununda. 1. müti' olmaq. - deyilir ki hammı yasanı tutmalıdır. 1. seçmək. - ikisidən birin tut. 1. çatmaq. - uçaqların heç birin tutammadım. 1. durmaq. bılokə olmaq. - səsi tutdu. - günü gələr sizdə tutarsız. 1. işlətmək. kullamaq. - kirit olmasa çaxmaq tutarıq. - təxdə dəmir tutulmuş qapı. 1. bağlamaq. salmaq. - dənə, başaq tutmaq. 1. almaq. evlənmə. - sevdiyin tapmayınca tutmayacam. 1. dəğmək. dəğinmək. dəğişmək. qiyməti olmaq. - neçə tutur. - tutmaz: dəğməz. 1. yarışmaq. uyqun gəlmək. bir düşmək. - iki söz birbirin tutur. - bu sonuclar tutuşmurlar. 1. yaraşmaq. - bu işi bu biriylə tutmur. 1. nərsənin sapıq (anormal) çalışması. - dili tutur. 1. düçar, mübtəla olmaq. - soyuğ tutmaq.
- su tutmaq: su tökmək. - oxa tutmaq: ox tökmək, yağdırmaq.
