Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

uça . uca. 1. bel, qalça bölümü yan. - uçana qıstırdı: qurşağına soxdu. 1. heyvanların bud, sağır, bel bölümü. - uca yağsız olur.

uçaçı . xələban. pilot.

ucalanmaq . uçalanmaq. uçası (kürəyi, dalı, sırtı) üsdə uzanmaq.

uçan . itən. qeyb olan. köçən. ölən.

uçar quş, qanat olsa qoşa.

uçar . şəlalə.

uçarğan .uçarğan. (səbük bal).

ucaş . üz üzə, qarşı qarşıya duruş. şərt bətlik. - çalış ucaşı pozma, üzmə. -.ucaşın tutmadı. - ucaşan utarda utuzarda.

üçəl . üçül. üçgül. üçgil. üçgəl. 1. üç ocağlı, otaqlı, yerli pətək, apartman, ev.

uclanmaq . içlənmək. baş vermək. başaqlanmaq.

uclanmaq . ucanmaq. ucunmaq. 1. itinmək. sivrilmək. açılmaq. 1. nərsənin ucuna bir tikə əkləməklə uzanmaq.

uclatmaq . ucatmaq. ucutmaq. 1. ititmək. sivritmək. açdırmaq. 1. nərsənin ucuna bir tikə əkləməklə uzatmaq. - qıssalmış ətəyi ucat.

uclu . sivri. iti. dəlici.

uçluq . uşluq. uçul. asansor.

uçmağa gedən (behişt istəyən. )., ölümə tablaşır.

uçmaq uyna uyanlar . cənnət uyuquna (kölgəsinə. şəbəhinə. təvəhhümünə) uyanlar, sığnanlar.

uçmaq . 1. gedmək. - ürəyi uçmaq: çox sevinmək, öğünmək. - kuf uçmaq: kuf gedmək. - züvüldaq uçmaq: züvüldaq gedmək. 1. gedmək. tökülmək. - ürəyi uçmaq: ürəyi uçunmaq: ürəyi qopmaq, qorxub, ürküb haldan gedmək. 1. xərablanmaq. xərab, xarab olmaq.

uçmaq . əldən gedmək. qurtarmaq. məhv olmaq. - yalançı bir uyuq (kölgə), seviş adlı, yuxu dadlı uçurdu yaşın.