Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

yalamaq . sürtünüb keçmək. zədələmək. - piçağ əlimi yaladı. - onun gülləsi bizim saçımızı belə yalayamaz.

yalan . 1. astar. 1. (astarlıqda da işlənən) şumal, tək boyalı parça.

yalançının yağı yağçıyacaqdır (candır).

yalanmaq . yaldanmaq. kiralanmaq. kirayə, icariyə olunmaq.

yalanqı . yalanğı. yalandan. azca. eləbelə. - kərdiyə yalanğı su vermiş, yalnız toprağın üzü islanmış.

yalanqu . yalanğu.kol kosdan, çırıl çırpıdan qurulan ocağ. - bu ki yalanğudu, bunda nə pişir.

yalansıtmaq . yalan saymaq. - kişi var ki qadın sözün yalansıtar. - mənim sözlərimi yalansıtma, inan.

yalaq . yalağ. çalağ. sırma. sırım. sıyım. sıyrım. siyrim. siyrəm. sirmə. sirmə. 1. göndən, parçadan, bütün nərsədən siyrilən, kəsilən qayış, qolan, təsmə, (dəval). 1. cılız. arığ. yalğar. (> lağər(fars)). 1. cılız, arığ uca boy. ucubınıq. 1. çıpıq. qələmə. 1. sıram. xətt. rədif. rədə. - yalağ yalağ: çalağ çalağ: sırma sırma. sırım sırım. sıyım sıyım. sıyrım sıyrım. sirmə. sirmə sirmə sirmə. sıram sıram. rədif rədif. rədə rədə. - sırım!: (sırıma!). xətdə!. səfə!.