Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

yaztaq . yazdaq. yazlaq. yazlıq.

yeb . < yeyib. - yeb durmaq: 1. yeyibdə, durub dalın gözləmək. 1. yeyib bitirmək. 1. yeyib dəvam edmək. 1. - yeb qoymaq: yeyib bitirmək. - yeb gedmək: yeyib qurtarmaq. - yeb qoymaq: yeyib bitirmək. - yeb qoymaq: yeyib bitirmək.

yəhəlik . əkərlik. yəhərduruq. yəhərin oturduğu ağac otraq.

yel oda çatmaq üçün iti əsdiqcə, od ondan gərəyinuzaq gəzər. .

yel ötmək . boş danışmaq.

yel . başına artırıldığı sözə güclülük, itilik anlamı artırır.
yelsaya.
yelbuğa.
yelər.
yelgura.
yelməsə: (özəlliklə dəvə). iti, qıvraq olan.

yelalma . soğuq dəğmə.

yelbasan . yelqoğan. 1. yeli önləyən nərsə. 1. irtin, sürəkli, sürətli gedən araclara verilən ad. 1. yellə işləyən dəğirman.

yelbozağ . yelboğaz. yelqozağ. yelöy. boş, dənəsiz başaq, dənə.

yelçəq . yelçək. ləçək.

yelək . qolsuz gödəkcə. cılıqqa.

yelək . yalağ. 1.incə, əprik, yumşaq parça. diba. 1. incə, gənə bol üst geyim.

yələk . yələk. yelək. 1. yazı xətti. - hər yaprağında on iki

yeləmək . yeləmgətmək. əsgərmək. əsgərtmək. saymayıb başına bıraxmaq. - uşağı yelib əsgərib qoysan nəyə varar.

yelən . yelan. çırpılan yemiş ağacının altına tutulan çarşab.