Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

yelpitmək . yelləmək.

yelqə . - yelkəmə yelkə. yeltəmə yeltə. yalqama yalqa. yaltama yalta: çiğinbə çiğin. tuşba tuş. - tam yüklərin, görəvlərin yeltəmə yeltə aparmışlar. - arabadan qurbaqları yelkəmə yelkə daşıdılar: çiğindən çiğinə daşıdılar.

yelqə . yelkə. 1.yal. - atın yelkəsin tut. 1. saç. - yelkəsindən tutma.

yelqə . yelkə. yeltə. yalqa. yalta. 1. çiğin. şana. (> şanə(fars)). tük. küt. kətf. 1. geyimin, nərsənin yaxa, boyun, baş tuşu bölümü. - tökük yaltalı geyim: çiğni düşük paltar. 1. yal. yalman. - dağ yalqası: dağ yalı. 1. yələ. at kimilərin boynunun dış yuxarı qoğzaq bölümü. burda bitən uzun qıllara da ''yələk, yelək'' deyilir. - at yaltası yələksiz olmaz.
- yelkəmin çuxuru görsün: boynumun dalın görməyim: heç çağ olmasın.
- yelkəsinə atmaq: çiğninə, üstnə, öhdəsinə atmaq, yükləmək.
- yelkəsin qısmaq: çiğnin büzmək, gizmək, əğmək. (> kəz kərdən(fars)).
- yelkəsinə minib almaq: çiğnində oturmaq. başına çıxmaq. birini üstələyib əlaltılamaq.