Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

yerinmə . yeyinmə. yeməli. (xuraki).

yeriş dönüş.

yeritmək . işə salmaq. (rəvan edmək). - qarın yeridən ot.

yerlik . zəminə. - yaşıl yerlik parçada, ala güllər güllənər.

yermə . yergi. dürtgü. dütgü. təhqir.

yerqi . yerği. yergi. alçaq. aşaq. alt. - bu ondan yerği qaldı. - bu yergiliyə dözəməm.

yerqöç . çörəyi saç üsdə yer bə yer edmək üçün axlov çeşiti.

yerquy . zer zəmi.

yerşiq . yerşiq. yürşük. kıronik. sürənik. sürgənik. 1. qazetə, dərgilərdə dalbadal gələn yazılar. 1. yerləşmiş. müzmin. 1. olayların çağsıralı, tarixi düzümü. vəqaye' namə.

yerü . durmadan. həmməşə. - yerli yersiz, onun adın yerü anır. - yerü şən qalın. -

yesə ata almanın acısın, qamaşdırar oğlan qızın dişini. .

yetbatur . yetimli ər. tapdağlı. müdəbbir. sahibi tədbir. tədbirli.

yetbəlik . yetbəcərlik. məharət. maharət. başarcanlıq. ustadlıq.

yətəqlətmək . yədəklətmək. qoşartmaq. əklətmək. yamıtmaq. yanıtmaq. saplatmaq. həmrah edmək.

yetər . ətər.yetiş. (< yetişmək). 1.xəbər. əxbar. - yetərin yoxdu danışma. - xəbər ətərsiz ora gedmə. - yeni yetər nə var. - onlarada yetiş ver.