Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qarqış . lə'nət. nifrin. - tanrı qarğışı sizdən uza, onun üzə. 1. məlu'n. - qarğış kişi:

qarqışmaq . qaraqışmaq. 1. qarşıqmaq. üz üzə qalmaq, gəlmək. - çox uyqun bir durumla qarqışdıq, işlərimizdə yaxcı yollandı. 1. baxışmaq. birbirinə baxmaq. - dinmədən, danışmadan xeylək qarqışdılar. 1. qaramaq. baxmaq. - bu acılıq, yazılığa qarqışmaq durub olmaz. 1. {(qaraq: göz). > çəşm həmçəşmi edmək}. birbirnin ciciyin, qurdduğun edmək. - qarqışmadan yarışın, salışdızsa (savaşdızsa) barışın. 1. gözü olmaq. nərsə gözləmək. (çəşm daştən). - mən heç nə heç kimdən qarqışmıram.

qarqız . qarğız. qamış.

qarqız . qarğız. qamış.

qarquşa . qarğuşa. qarışqa.

qarlanmaq . qarılmaq. aralaşmaq. birbirinə girmək, quruşmaq.

qarmaq . qarımaq. qarıqmaq. batmaq. qərq olmaq. - su dərindi gözlə qarığarsan.

qarmalanmaq . qurdalanmaq. çabalıyaraq aramaq.