Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qavaq . kavaq. kovaq. koyaq. 1. qayaq. sel yatağı. 1. qoyaq. quyaq. oylum. öz. < öt. dərə. vadi. 1. köy. kov. kövrəz. körfəz. qulaq. quylaq. 1. nərsədən nərsənin üzərində qalmış, bıraxılmış iz, izlər. 1. qayaq. qıldırdak. kosa. kösə. (kovsa. kövsə). buğ saqqalı heç çıxmayan, yaxud seyrək olan. 1. qayaq. dönək. qoytan. qaytan. çönək. sözündən dönən. sapdadurmaz. 1. çıxar, qazanc sağlanan, tə'min edilən yer, kimsə. 1. qayaqan. zumbata. dişli, dəndən olan sürtmə ayqıtı. 1. köy. oba. qopay. məhəllə. məhlə. 1.
- qayaqçı: 1. kömürçü.

qavaq . qabağ. qabağ. 1. ön. 1. ağac.

qavaqala . qavağala. qabağala. qabağınca. qabağca. ilkin. əvvəlcə. əvvəlcən.

qavaqaltı . qavağaltı. qabağaltı. qavağardı. qabağardı. girgah. gicgah. dolun. şəqiqə.

qavaqsınmaq . kavaqsınmaq. qulağ vermək. önəmsəmək.

qaval incik . kaval incik: incə, sızıq bacaq, qıç.

qaval məməli . uzun məməli.

qaval . kaval. 1. üst qabığı soyulmuş cəviz. 1. nol. içi boş boruya oxşar nərsə. 1. qarsala. qatsala. gic. dəvəng. döğəng. girəcula. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. başboş. axmaq. kirik. girik. qırıq. qıtıq. güdələk. güdlək. 1. qamış. qarğız. qındıra. kova. ney. nay. 1. 5 düdük. 1. - qaval gəmiyi: baldır gəmiyi.
- kav tüfəng: lüləsi ivsiz tüfəng.