qavqırtmaq . kavqırtmaq. fırlatıb atmaq.
qavla . kavla. kavaq ağacı.
qavla . kavla. kaval. qaqal. qaqla. nərsəni dik saxlamaq, yıxılmasın, əğilməsin önləmək üçün, yerə qaqılan dirək, gücə, dəsdək.
qavlaq . kavlaq. çılpaq. lüt. kova. koğa. qabıqsız.
qavlaq . kavlaq. kovlaq. 1. nərsə nərsədən ayrılımsı, tökülümsu, boşalımsı, düşəlmişi, gəvşəmişi duruma gəlməsi. 1. tük, qabığ dəridən ayrılma. 1. yaşlı, arıq olan. 1. qabıqlanma. qabıqdan olma. 1. aslaq, asalaq, havada, avara, salıq qalma durumu. 1. kavsa. kovsa. kosa. saqqalsız. 1. çaplaq. çapalaq. yamalardan çapalardan oluşan nərsə. pozel. - kavlaq buxca. - kavlaq geyim. - kavlaq yapı. 1. qovl. boş söz. batil söz. latailat.
Dostları ilə paylaş: |
