Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qaz tavığı . qaz toyuğu. kəl toyuq. kəl tavığ. hunduşqa. həştərxan. küpəz. kələkən. kəloğlan. gürgür. gurgur. quluqulu. qulu. qıluqılu. qılu qılu. qılı qılı.

qaza . 1. bağara. topara. qərqərə. 1. ox. 1. qazaq. kötük süpürgə, qoğuc. 1. qaxta. qata. qatta. ölçək. 1. qata. əsgi. 1. qəza. tutsu. sonraq. sonrac. - namazın tutsun qıl.

qazab . qazıb. qalıb

qazaba . qataba. qızaba.

qazac . qağraz. qağrız. qaqarız. koğuz. koğruz. koğarız. kovuz. kovruz. kovarız. fəzlə. nəcis. pəlid.

qazacaq . yülgərlik (> dülgərlik) aracların yapmada işlənən dayanaqlı, sərt ağac.

qazaç . qazavı. qazağu. 1. kovuq. koğuq. tarlada sap toplamağa ucu əğri ağac. 1. övəndirənin, döğəc daşının ucundaki yassı dəmir.

qazaçat . əzəmət. qurum. 1. götəriş. çalım. tibir. təpir. kiriz. giriz. 1. qurra. böyüklənmə. kibr. kibir. nixvət. 1. böyüklük. ululuk.

qazaçatlı . əzəmətli. müə'zzəm. 1. gərbəz. götərişli. qırnaq. qırnav. qırdıraqlı. qırtıq. qıtıq. alımlı. çalımlı. güztağ. küstaq. qozalt. qozaltaq. qoztaq. qozalıt. qozmıt. qozalt. qosaltaq. qostaq. qosalıt. qosmıt. tibirli. təpirli. kirizli. girizli. kirizman. girizman. qurumlu. qurulqan. qurutqan. quruçqan. quruşqan. qurusqan. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qurralı. qırıtqan. qırışqan. qırışqın. qırışaq. qırıtaq. qırtaq. kovlan. koflan. dikəbəy. çağatay. məğrur. dikəbəy. qıvrıq. qırıdaq. qırışaq. qırna. kəndin bəğənən, bəğənmiş. kibriş. gürgəz. koramaz. kotamaz. qottaz. qotlaz. qotzal. xoduş. qoduş. qoduç. qosquq. qozquq. qozalt. qozaltaq. qoztaq. qozalıt. qozmıt. qozalt. qosaltaq. qostaq. qosalıt. qosmıt. koskos. qosqoz. qozuq. qasuq. qozur. qurqaz. qurqas. qurulqan. onurlu. qonurlu. qurumsaq. kibirli. nixvətli. - kovlana kovlana: şişərək. qurralanaraq. 1. qotan. kotan. böyük. kökərək. kökələk. ulu. yücə. uca. qalvat. qalavat.
- gərbəzlik: qurumluluq.