Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qazı qoz oxumaq . yanlış anlamaq.

qazı . qısı. acı. gümən. acı. ağı. dərd. incik. qayğu. qaxınc. ağrı.

qazıcıq . qazıqcıq. azıcıq. azıqcıq. qıymıqca. qıynaqca. bir cıbbış.

qazığan . kələ kötür yer. otrağa, əkinə yaramaz yer. - yer yavızı qazığan.

qazıq bilim . bastançılıq. bastan şünasi.

qazıq düğün . kordüğün çeşiti.

qazıq qazıq . qarıq qarıq. yarıq yarıq. riş riş. əriş əriş.

qazıq qozuq . çox şişirdən. uxardan osdurdan.

qazıq . 1. qalıb. təqəllüb.

qazıq . 1. qatıq. tərs tərslik, təslik yapan. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. korluq. inad.

qazıq . 1. qazır. çözük. çözür. üzr. qusur. bahana. 1. qıyrat. qıyrac. qıyran. qırat. qərar. 1. saz. qamış. kova. kovuq, oyuq çubuq. qındıra. 1. sırıqları (incə uzun ağaclarıq sopaları). yerə taxaraq (çaxaraq). oynanan oyun. 1. tir. 1. yekə çivi, çıx, mismar. 1. soba. dəğənək. dəğnək. dəğəng. dəgəng. dirək. 1. gürəşdə, əli quşaq içinə soxaraq uyqulanan (qılınan). oyun. 1. asılacağın üzərinə keçirilən asılma aracı bu aracla olunan asma işi. 1. korlu, çorlu, qıralı, qıraslı, qıraşlı, qıranclı, toxulu, üzüklü, qırışlı, zərərli iş. 1. qıncıvır. quynıqçı. qurnuqçu. burnuqçu. qoynıqçı. oytaran. kələkçi. daldabançı. burqağçı. quramgüd. quramçı. qurambaz. qurbağçı. qurbalçı. qurbac. qurnaz. qura. fırıldaq. fırıldaqçı. qınğırqac. qınğırqaş. qınğırqıc. 1. bahalı. 1. qıtır. güc. güv. guv. çətin. quyqar. basınc. üzrət. üzlət. zor. - yaşam çox qazıq. 1. yapıların təməlinin dayağı olub, yerə quylanan uzun parça, bölüm. 1. yerə taxılmış şiş, ucu iti ağac, dəmir. - qazığa oturmaq: qazıqla öldürmək. - qazı: - qazığ atmaq: qazığlamaq. qazığlatmaq. aldatmaq. basmaq. qandırmaq. - qazıq bağı: gəmiçilikdə bağ çeşiti. - qazıq kimi: qazıq tay: 1. dik, sərt. 1. çox böyük. qocamanı. qocamatı. kosamatı. kosqocan. batqal. boluş. boloş. - qazıq qaqmaq: 1. çox yaşamaq. 1. yerləşib qalmaq. - qazıq kəsilmək: qatılaşmaq. - qazıq kök: 1. dikinə yerə girən, yer kökü biçimli düz, qonu kök. 1. duz yrə işləyən, ikincil yan kökləri çoğunluqla az olan kök.

qazıq . 1. tuxumların çıtalayıb, kökdən çıxmamış durumu. 1. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. korluq. inad. gür. gur. inadçı.
- qazıq arabası: taladan əkin bağların aşımaq üçün geniş araba.