Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qəl . - kəli görünmək: kəl açılmaq. örtülü əksiyi ortaya çıxmaq. - kəl başa, qızıl darağ: 1. gərəklini, zərurini bıraxıb, önəmsiz nərsələrlə uğraşma. 1. uyumsuzluq. qopuqluq. dəngsizlik. dəngəsizlik. - kəl qağa: biləsinə bağlı olmayan işlərə qarışan kimsə. - kəl ölür sırma saçlı olur: ölü götü ballı olur. - kəli qızmaq: (yumuşaq kişinin üçün). qızmaq. sınırlanmaq. - həm kəl həm qopul: həm kəl həm qotur: gücsüzlüyü bəlliykən, ucalardan danışmaq.

qəl . kəl. 1. ərkək camış. 1. qatanqaz. qartanqaz. qaba. sərt. koraza. qoraza. köndələn. çöndələn. döndələn. yöndələn. yandalan. qoyrat. quyrat. koryat. hoyrat. yoz. bəd əxlaq. xuysuz.

qəl . kəl. 1. qıyıq. qıtıq. içdən yoxsun olan. 1. kavlaq. çalbağ. çılpaq. lüt. kova. koğa. qabıqsız. örtüksüz. qablaqsız. qablacsız. qablasız. 1. otsuz. ağacsız. 1. içində az nərsə bulunan.

qəl . kəlan. qaplan. iri. qos. çuqar. çoqar. çomar. göstərişli. güpərim. qıyqımlı. bağdallı. heybətli.