Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qəmə . gəmə. gəmət. yəmət. cəmət. dəmət. təmət. dəsdə. bağ.

qəmə . gəmə. gəmi.

qəmə . gəmə. kəpə. köpə. kipə. topa. qalağ. taya. tayaq. - yaprağ gəməsi. - aşqal gəməsi. - ot gəməsi. - topraq gəməsi. - geyim gəməsi.

qəmə . gəmə. siçan. sıçan.

qəməçə . gəməçə. sığır aşığı.

qəməçi . gəməçi. gəmiçi.

qəməqəm . gəməgəm. əksiksiz. qurcaq. sonut. tamam. doluq. kamil. mükəmməl.

qəməqin . kəməgin. 1. əksik. miskin. 1. gəməgin. yayıq. yayqın. kəmani. qıvrımlı. qıvırlı.

qəməli . gəməli. kəmərli. quşam. qolan. kolan. qulan. birinin, birnəyin qulluğuna bağlı kimsə.

qəməliq . gəməlik. gəməllik. kəmərlik. qolanlıq. kolanlıq. qoltuqçuların, dolanbac, ayaq satıcıların asqı ilə boyundan, beldən asılan tabaq, qutucuq. - gəməçinin gəməlliyi qırılıb düşüb yerə sınıb dağıldı.

qəməltirəq . gəməldirək. gəməldirik. gəməlduruq. yəhərin, palanın qaymamasın sağlayan, heyvanın göğsünə gələn bölümü.

qəmənə çəqmək . - gəmənə, gəminə çəkmək: çəmənə çəkmək: kimsəni arxadan tutaraq, qolları ilə sarıb, əllərin kilitləyib, bastıra bastıra, basa basa gəzdirmək.

qəmənq . gəmənğ. çıpqının sivri ucu. (çıpqın: ucu çəngəlli balıq avlama qarğı (qıca. neyzə). çeşiti).