Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qənləti . gənləti. genləti. iç açıcı, xoş sav, sorağ, xəbər. - gənləti olaydan danış, qərlitidən yox.

qənmək . gənmək. genmək. açılmaq. saçılmaq. yayılmaq. nəşr olmaq.

qənnə . gənnə. gennə. qarsan. kərsən. gillə. gen, dayaz qab. küvün. güvün. gövələç. kövələc. kövələk. təşt.

qənnəşmək . gənnəşmək. gennəşmək. gernəşmək. gərnəşmək.

qənsəmək . gənsəmək. gensəmək. gərsəmək. yensəmək. yerikləmək. oxmaq. oxramaq. oxranmaq. yuğmaq. yuğramaq. yuğranmaq. nərsiyə çox istəkli, əğimli, görsəkli olmaq.

qəntə . kəndə. kəndində. kəndisində. onda. - qonşuva söylə, kəndə on quruşum qalıb.

qəntəq . kənto.

qəntəl . kəndəl. qandal. kavdal. govdal. godal. qazanaq. qoğuc. qocuğ. xəndək. çapa. uzadısına yarıq, qazıq, oyuq yer.

qəntəliyən . kəndəliyən. kəndiyələn. kəndigələn. yerə tökülən başaqdan çıxan taxıl. - yaxşı biçilməyən yerdə kəndəliyən bol olur. - köyşəndə yaman kəndiyələn bitib.

qəntən . kəndən. kəndisindən. özündən.

qənti . - kəndi başında olmaq: kəndi uçuşunda, həvəsində olmaq: öz bildiyi kimi davranmaq. kəndin başına qılıncınmaq qıyınmaq. - kəndi kəndi: öz özünə: öz, kəndi başına. - kəndi kəndinə gəlin güvey olmaq: kəndi biçib, kəndi ölçmək. - kəndi kəndini yemək: kəndin yemək: öz özünü yemək: istəyi kimi olmayan bir iş üçün çox üzülmək. - kəndi payıma: öz payıma: mənə qalırsa. məncə. mənə sorulursa. - kəndi yağıyla qavrulmaq: öz gücü, varlığı ilə yaşı sürdürmək, keçinib gedmək. - kəndindən keçmək: 1. kəndində olmamaq: bir dalqa, nədən dolayı düşünəməmək. çox qızınmaq, həyəcanlanmaq. 1. kəndini itirmək. bayılmaq. - kəndidən pay biçmək: öz durumuyla, ölçüsüylə tutuşdurmaq, qayaslamaq. - kəndinə gəl: başın topla. ağlın başıva al. özən. saysal. sayla. umursun. umursan. diqqət ed. - kəndinə gəlmək: özünə gəlmək. ayılmaq. başın toplayamaq. - kəndinə nərsə süsü vermək: örçum. hörçum. özünü nəyimiş kimi hörüksəmək, qursamaq, göstərmək. - kəndinə yedirəməmək: çəkəməmək. sığdıramamaq. sındıramamaq. - kəndinə yönətmək: özünə sarı yönətmək, çalışmaq, işləmək. odu öz qarşına eşmək. - kəndini ağıra satmaq: kəndini qıra (naza). çəkmək: qırınmaq. nərsədə ağır davranmaq. qırcanmaq. qıncıvırlanmaq. qıncıvlanmaq. qıncıqınmaq. oynağınmaq. oynaqlanmaq. nazlanmaq. qıyrata çəkmək. - kəndini alamamaq: kəndini yığamamaq: qabağın tutamamaq. dayanamamaq. kövnəmək. kövnümək. - kəndini bəğənmək: kəndini nərsə saymaq: kəndini dev aynasında görmək: kəndin çox yekə görmək. özünü başqalarından irəli, ərdəmli, önəmli, üstün görmək. şişinmaq. qurranmaq. - kəndini bıraxmaq: uğraşmamaq. özənməmək. saymamaq. saysalmaq. saylınmamaq. umursunmamaq. umursanmamaq. diqqət, e'tina edməmək. - kəndi bilmək, tanımaq: ərər çağa gəlmək. - kəndi bulmaq, tanımaq: kəndin, başın toplamaq, toparlamaq. durumun düzəltmək. kimliyin, kişiliyin, kişiyliyin, tözün, şəxsiyyətin qazanmaq. - kəndini dar atmaq: nərsəyə, bir yerə tələsmək, can atmaq, çalbalamaq. - kəndini dinləmək: kiçik sıxıntıları çox yekətmək. - kəndi qapdırmaq: bir nəyin etgisinə iyicə alınmaq. - kəndini tutamamaq: özün saxlayamayıb nərsiyə qarışmaq, girmək, mudaxilə edmək. - kəndini tutmaq: dözmək. götürmək. çəkmək. sərinmək. girginmək. səbr, səbir edmək. - kəndi vermək: nərsiyə iyicə girişmək. - kəndisi bağlı bir atıya, durdu başqasın qaldıra. -- elə verir təlqini, kəndi utur salxımı. - kəndi kəndinə. kəndiləyin. yalnız başına. - onu sevdiyin, kəndi kəndinə doyəmədi. 1. - kəndi: