Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qənti . kəndi. ağacdan, çubuqdan yapılmış, palçıqla suvanmış taxıl qabı. - kəndi var igirmi çuval tutur, kəndi də var on çuval. - onun kəndisi doldu. - neçə kəndi sizin illiyizi görər. - kəndilər bitdi, tanışlıq itdi.

qənti . kəndi. ər arvad birbirindən söz edərkən, işlətdikləri taxma, ad.

qənti . kəndi. içinə nərsə qoyma üçün boşqa biçimli qab.

qəntibaşına . kəndibaşına. özbaşına. - kəndibaşına iş tutma, gəngəşmədən yol tutma.

qəntiq . kəntik. kərtik. çəntik. çərtik. kənik. kərik. kəsik.

qəntiləmək . kəndiləmək. kəndimək. kənditmək. özətmək. özünə saxlamaq. - bu satmayacam, kəndiləyəcəm.

qəntiləri . kəndiləri. özləri. kiməsədən danışırkən sayqı olaraq, ''kəndin'' çoxunluğ şəkili işlənir. - kəndiləri gələcəklər. - kəndiləri buyurdu.

qəntiliq . kəndilik. kəndlik. özlük. tözlük. 1. bir nəyin iç varlığın, tözün oluşturan nərsə. kəndi öz. özü öz. özlük öz. zat. nəfs. 1. günlük. gün. arxa. yarqa. zatiyyət. mahiyyət.

qəntiliyintən . kəndiliyindən. kəndiyindən. özlüyündən. özüyündən. 1. kəndindən. özündən. kəndi kəndinə. özü özünə. uttan. utlan. utdan. iç varlığından, kökündən oluşan. oluşqın. təbii olaraq. kəndi kəndisinə oluşan. ispantənə. zati. zatən. binəfsihi. bizzatihi. - öncədən verilən yarqılar, kəndiliyindən duzla buz olduğun hamı görüb bildidə. - bilməm nədən, gülərkən, kəndiliyindən ağlamağa başladı. - çayanın (əğrəbin). çalması kəndiliyindəndi. - bilir söylür, yoxsa kəndiliyindən uydurur. 1. istər istəməz. istəksiz, qıldıqsız, qıldıçsız, qıldımsız, qıldınsız, qılağıcsız, iradəsiz oluşan. - ürək, atardamarın təpməsi kəndiliyindəndi. 1. iç nədənlərlə oluşan. dəruni.
- qəntiliyintən ürəmə, türəmə, örəmə. törəmə: öz içindən oluşan.