Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qəntir qıran . - kəndir qıran. kəndir kəsən. əlisıx. bazarlıqlı, çimri, çətin kimsə.
- kəndir quşu: quş çeşiti.

qəntir . kəndir. ip. urqan. örgən. hörgən.

qəntiriq . kəndirik. 1. börülcə (qara göz lobyə, loba). 1. kətən tuxumu.

qəntirli . kəndirli. çilli toyuq.

qəntliq . kəndlik. uyqalıq. uyğa. uyğar. uyğur. uyğu. yoğur. mədəniyyət. təməddün.

qənturuq . gənduruq. genduruq. boyunduruq. geyv. geyəv. ciğ. cik. yuğ. bir yanı açıq, tam həlqə olmayan əğri ağac.

qəpçə . kəpçə. solunqaçlı (suda yaşayanların soluq (soluma. nəfəs) öğələri, üzüvüləri), quyruqlu qurbağa balası.

qəpə . kəpə. 1. iyi. göyçək. qıyıtlı. qıyımlı. qıyatlı. qıyamlı. dəğərli. ərcin. qanalı. - kəpə sözlü, kəpə ürəkli. 1. köpə. kopa. çox. - kəpə yaxşı oğlandı. - kəpə dəğərli.

qəpəq . kəpək. kəvək. yeyəcək. yemiş. ərzaq. 1. kəpəng. dəmir yaylı təxdə qapaq. 1. tozanaq, toz kimi yağan qar. kova. koğa.

qəpəlir . gəpəlir. qapalır. 1. qapış. çapma. yağma. yağma. - qapalır mı var sandın. 1. qulp. qıl. sap. tutam. tatac. tutamaq. dəsdə. -qulpunu bulmaq: püfün tapmaq. bir işlə hərhankı bir çözüm (açı. əriş. həll) yolu bulmaq. -qulpun, sapın itirmək: tutacağın itirmək. hardan tutacağın bilməmək.