Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qərqəç . kərkəç. qoracan. qorcan. kiçik qala. gizilcik.

qərqəf . gərgəf. qasnaq. qasaq. qısnaq. 1. gərib, çəkib çevrələnmiş, içi boş qabsıq. 1. iqtisad. 1. nərsənin kök, təməl, gəmik, əsas qurluşu, çatısı, öğəsi. hər nəyin gövdəsin, varlığın quran, tutan, qavrayan, oluşduran kök, təməl, quruluş. qaqaq. qavsar. kavsar. qapsar. kürsü. kürsi. qursı. kərəgə. kərəkə. gərgət. girmə. qabırqa. quruq. kürükü. kuruki. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. kökək. qəfəs. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. kərkit. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. çarçıva. qarqas. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. onqut. yonqut. yonurqa. gəmik. sümük. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. çubuq. qurbağ. kürbağ. kütbağ. kutbağ. qaraqaç. çalçuva. eşgil (< eşilmiş). iskilet.
- onqutu çıxmaq: çox cılızlamaq, arığlamaq.