Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qərtəriz . kərtəriz. qıyrama. qıyratma. ölçmə. ölçüb biçmə. əndazə tutma.

qərtəvic . gərdəvic. gərdimə. gərdəmə. girdəvic. girdimə. girdəmə. toqqa. toqla. toqa. kiltə. kitlə. çitlə.

qərtəzən . kərdəzən. kərgələk. çoluq cocuq. uşqa çuşqa. uşağ muşaq. hər nəyin ovağı, xırdası, kərtəsi.

qərti . gərdi. kərdi boyu qıraqlarına yığılan, kərdini çevrəyən, saran topraq.

qərti . gərdi. kərdi. > gərdə. gərde(fars). oğuntu.

qərti . kərdi. 1. eni. evin ən kiçik uşağı. sonbeşik. 1. arx. çeşmə. geşmə. 1.

qərti . kərdi. kərdə. gərdi. > gərdə. 1. oğuntu. ovuntu. 1. qırıs. qırıntı. qıyıntı.

qərti . kərdi. kərlək. kərlət. - bu kiçik kərlət, üç yüz kilo soğan verir.

qərti . kərti. gərti. girti. doğru. salıt. düz. onat. - girti söylə.

qərtik . kərtik. kərtlik. qəfəsə.

qərtiq . gərtik. gərtək. 1. qalın. yoğun. - gərtik ənsəli. - ənsəsi gərtik, üşügən olur, biləyi gərtik, yürügən olur. 1. boğum. - çörək buxcasının iki ucundaki iki qunçə gərtikli. 1. almacıq (yuvarlaq). gəmiyi. - yoğun gərtəkli qadın.

qərtiq . kərtik. 1. kərtələz. kərtləz. kərtnəz. kərt. kərt. kərt. kəsdək. hər nəyin xırdası. - kərtik burun: kiçik burun. 1. ufalıq. ufaqlıq. xırdaqlıq. xırdalıq. 1. gərtik. savaqıç. savqıç. çıpqıç. hallac, pambıqçı çubuğu, toxmağı. 1. kərtmə. çətələ. çərtələ. çıtala. çırtala. işarə.
- kərtik gələn: 1. cızılı, yarlı, zədəli kimi. pürüzlü kimi. az zaylı. 1. kərtiksim. cızımsım.
- kərtik kürtük: kərtiş kürtüş. : kərtilli. 1. girintili çıxıntılı. pürüzlü püsürlü. 1. əzik üzük. əzik büzük. əğri büğrü. 1. əngəbəli. enişli yoxuşlu. kələkötür. (kələ: uca. -ötür: öçür: çuxur).