Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qərtiq . kərtik. kərtük. 1. sünnət. kəstirmə. 1. nərsənin qırağında girintili çıxıntılı süs. 1. nərsəni qırağı, ağzı. dodaq. ləbə.

qərtiq . kərtik. kərtük. kərit. çərit. çət. çək. arşın. ərşin. ərçin. metr.

qərtiqli . kərtikli. kərtüklü. 1. sünnətli. kəsili. 1. qırağı girinti çıxıntılı süslü. 1. qırağılı. ağzılı. dodaqlı. ləbəli.

qərtil . kərdil. ufaq təfəq.

qərtil . kərtil. kərt. kərtəl. kərtəriz. kərtiriz. gərtil. gərt. gərtəl. gərtəriz. gərtiriz. 1. geçit. keçit. qırağan. boğaz. utuc. yutuc. çapa. 1. kərtik kürtük. kərtilli. əngəbəli. enişli yoxuşlu. 1. engin. usuz bucaqsız. 1. kərən. kərin. kəriş. kərit. kəsqır. kəsqıt. kəsgər. kərit. kərəntil. qırtıl. qırt. qırtıl. qırtırız. kortıl. kort. kortıl. kortarız. kortuz. qırqalıq. qırtaq. qırqalıq. qırtıqran. qırtlan. qırtlaz. qırtıl. qırac. qırıç. qıyır. qıylan. kütə. kütəl. kosıt. kosat. kasat. kəsit. körüz. koruz. verimsiz, karsız olan. 1. kərən. kərin. kəriş. kərit. kəsqır. kəsqıt. kəsgər. kərit. kərəntil. su keçirməz nəsnə, maddə. dama salınan gilli topraq. 1. bataqlıq yer. 1. düzən. dağ təpəli yerlərdə düzəngahlıq yer. 1. ovalarda, çöllərdə su toplanan çuxur.