qəsittaş . kəsitdaş. kəsətdaş. 1. ılıcaqa (yunaqda. hamamda. ), bulağ qıyısında qoyulan, paltarı çırparaq yumağa, oturmağa yarar yassı daş. 1. bənayin. kəsilib, yonulub səggi, yapının, dirəyin, sutunun altdıq təməl daşı.
qəsitteyə . kəsitdeyə. ya allah. yallah. - kəsitdeyə qalxdılar.
qəsiv . kəsiv. kisiv. qıyqı. qıyıl. qıyın. gücəm. güc. basqı. yazıq. zülm. - döşdöğüb malımı aparıb kəsiv, kisiv elədi.
qəsiyə . kəsiyə, kəsəbiçə vermək: tutuya, ələntiyə, kirayiyə, icariyə, götrüyə, topuna, kontırata vermək. - tükanı illik min tümənə (min tümən üzərindən). kəsiyə verdim.
qəsqə . kəsgə. kəsik, oğunaq, nərsələrdən, xırdavatdan yapılan yemək.
qəsqəl . kəsgəl. ucu kəsgin, sivri. - kəsgəl daş. - kəsgəl ağac.
qəsqəl . kəskəl. önü bütün olub, arxadan düğmələnən, giltələnən, ziplənən oyma, don, köynək, geyim.
Dostları ilə paylaş: |