Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qəvəzə . gəvəzə. gəvəzə. malqara boynuna taxılan çanğ, zınqırov.

qəvəzin . gəvəzin. gəvəcən. gəvəcin. gəvəÇin. gəvəzən. kotanı dərinə endirən, dayaza qaldıran ivlər, kərtiklər.

qəvəzitmək . gəvəzitmək. gəvzitmək. 1. düşgünlətmək. arığlatmaq. 1. əldən, gücdən düşürmək. çökəzmək. 1. yormaq. qırpalatmaq.

qəvgi . gəvgi. əkin başaqların yeyən heyvan.

qəvgi . gəvgi. qapqı. qılplı su qabı. güldür. məşgəfə.

qəvi del . diavər. ürəkli.

qəvi . gəvi. hər nəyin incəsi, naziyi.

qəvi . gəvi. kəvi. qaynaqçılıq, löhümçülük, cuşçuluq aracı.

qəviciq . kəvicik. ufaq. xıra. qır. xırda. mıncıq. minicik. dınqıl.

qəviq . gəvik. gəvinc. gəvic. gəviş. 1. qırvıt. qırtıq. kirtik. qopçur. vergi alıntısı. 1. əkinin sapı, qabığı, boş başağı. 1. savrulan xərməndən geridə qalan, yaxcı döğülməmiş iri başaq. 1. gəgək. gəvək. ağacın qurumuş çürümüş parçaları. 1. körpəsi ölən bir inəyi sağdırmaq üçün əmizdirilmiş başqa bir bizov.