Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qıqşataq . qığşadaq. xarıltıyaraq.

qıl buxcu . incə, əsnək ərə, biçgi. əğri, buruq yerləri ərələməkdə işlənir.

qıl burun . nərsə içinə uzanmış incə şırq.

qıl körpü . sırat körpüsü.

qıl qapan . qılapan: qıl çalan: qılaçan: kəh rüba.

qıl quyruq . uzun quyruq.

qıl payı . az qaldı. -qıl payı buyanlıq olsaydı, su gəlib nola dolasıydı.

qıl yaraq . zəxirə qıl.

qıl . - qıldan asıq: 1. heçə bənd olan. 1. kəsiyə, sakıta, aşuta, xətərə tuş qalma. 1. nərsənin oluşmasına, üz verməsinə az qalma.

qıl . - qılına toxunmamaq: heç bir kəsək, qıra, qıras, qıraş, qıranc, zərər verməmək. - qılı qırx yarmaq: çox özənlə incələmək. saylamaq. titizlik göstərmək. - qıldan qıla: bütün ayrıntılarıyla. incədən incəyə. araq araq. - qıl kəstərə: ülgüc. - qıl ərə: çox işgə ərə türü. - qıl payı: çox az (ayır, tanal, fərq). - (bir nərsiyə). qıl qalmaq:çox az qalmaq. - qıl köprü: sırat köprüsü. - qıl dək: qıl qədər: ən az, ufaq. - qıl kimi: çox incə. qınnab. qınlab. qıllab. qılnab. - qıl çəkmək: qıl dartmaq: darı arıtlamaq. quyruq bulamaq. quyruq sardamaq, saldamaq. yalğançımaq. yalqavuqlıq, yalqavaclıq, yalğançılıq, dalqavıqlıq, dalqovuqluq edmək. un ələmək. tuxum, dənə eşələmək. mıncıq dəlmək, deşmək. oymaq. çapdamaq. çarpdamaq. xaşxaş mətələmək. - qıl burun: 1. dəniz içinə uzanmış incə qara, topraq parçası. qulaq. 1. incə, sivri burunlu. - qıl çadır: keçi qılı keçədən qurulan çadır. - qıl yumağı: qarında oluşan ur, şiş biçimli kəsəl. - qıl otu: incə sərt yapraqlı dağ bitgi çeşiti. - qıl . - qıl keçisi: ağı az olan, qapqara qıllı keçi çeşiti. - qılı qılına: tamı tamına.

qıl . 1. çix incə, nazik olan nərsə. qınnab. qınlab. qıllab. qılnab.