Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qıl . 1. keçi qılından yapılmış olan. - qıl qalı. - qıl keçə. 1. qınnab. qınlab. qıllab. qılnab. bitgilərdə görünən içi boş çox incə, uzun səğə, sap. 1. aykırı, tərs, uyuşmaz kimsə. - qılın biridir.

qil . gil. gir. git. kit. 1. ət palçığ. sıx, yapışqan palçıq. - çiğdən çıxdığ gilə düşdük: şehdən qurtulub palçığa düşdük. 1. həçəl. çətinlik. giriftarlıq. - gilə düşmək: çətinliyə düşmək. - bu işin bir gili var. -

qıl . gil. git. kit. kitləyik. gilli topraq. qılı olmuş kimi öğələri (ə'zaları). birbirinə tutuşqan, yapışqan topraq.

qil . gil. giv. yumuşaq, gec islanan, tez, qolay biçimlənən, şəkillənən, ətpalçığı deyilən, saxsı toprağı. - gildaşı: tez qırılan daş.

qıl . ğıl. gil. tür. bir gilli: bir türlü.

qıl . hər nəyin incəsi.

qil . kil. gil. kilə. < kevil. kəvil. kitəl. kitlə. taxıl ölçəyi.