Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qılğan . işçil. fəaal.

qılı qılına çəkmək . tamı tamına datmaq.

qili . gili. kimi. türlü. - bu gili qınçılığ hələ gözəvərməmişidim. - nə gili adamdı.

qılı . im. iz. çiz. kiz. işarə.

qılı . qını. çınıq. sınıq. çalıq. ufaq. oğaq. qır. xırda.

qılı . qını. dənə.

qılıb qoymaq . qılıb edmək.

qılıb yörən . qılmaqda olan. - sürəb yörən: sürməkdə olan.

qılıbçı . qılbac. ırqat. əmələ. fəhlə.

qılıbıq . birinin gücü, etgi, basqı, təzyiqi altında qılan, işləyən, olan, sözündən çıxamıyan kimsə. qazaq ''qarşıtı'' olaraq özəlliklə aravad ağızlı kişiyə verilən ad.

qılıc qaqalı . çox incə, uzun dimdikli, ağ tüklü, qara qanatlı yağmur quşugillərdən. - qılıc . - qılıc . - qılıc . -

qılıc . - qılıc qapucu: qılıc papucu: qılıc qınının aşağı bölümü.

qilic . gilic. qıyıc. qıyınc. qılıc. qılınc. gədik. aşırım. dağ haçası. - sürü gilici aşdı.

qılıc . qılca.

qılıc . qılınc. 1. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. qurt. gürt. sağlam. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qolbastı. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. quvvətli. 1. nərsəni döğmək üçün çatal ağac. 1. iki oynağ nərsəni birbirinə yanlamasına bağlayan tikə. - sabanın (xışın). dərinliyi qılıcla dəğərlənilir (ayarlanmaq). : qılıc civisi. qılıc dəliği. 1. boyunduruğun ortasındaki dəliğə taxılan qısa ağac. 1. təkərin içində pəncərə qurub, təkəri dınqıla, aksənə bağlayan ağac parçaları. 1. toxumaçılıqda işlənən gözləyə, cədvələ oxşar arac. 1. uzunca, sivri, əğri olan biçim. - qılıcburun. - qılıcbaş. - qılıcqaş. - qılıcsaç. - qılıcarpa: 1. uzunca, sivri arpa çeşiti. 1. sapında iki sıra aşaqlı arpa.
- qılıc çəkmə: kart oyun çeşiti.
- qılıcarı: qılıcca: pətəyin yanlamasına, uzunlamasına, qılıc bçimli işləyən arı.