Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qılıc . qılqıc. salıq. səlqə.

qılıc. qılınc. qılqıc.

qılıca . 1. xuruşlu, yağlı yemək. 1. kətə, piraşgi çeşiti.

qılıcbalığı . çənə gəmiyi qılıc kimi uzun balıq çeşiti.

qılıcın altdan bağlayanda var, üsdən bağlayanda.

qılıcına qoymaq . 1. dörtgən, başqa biçimlərdə kəsilmiş nərsəni dar üzü üsdə diklətmək, yerə qoymaq. 1. yanaki salmaq.

qılıcına . qılcına. dar, kəsgin bölümü üsdə gələcək biçimdə.

qiliç . giliç. kirəcdaşı. kiricdaşı. kirişdaşı. gəcdaşı. əhəngdaşı. ahahdaşı.

qilif . gilif. giliv. giriv. kövgürə. kövcürə. köngürə. köncürə. gözmək. gözmik. gözmic. gözməc. baca. dəlik. deşik. çatlaq. çaltaq. daltaq. kova. hova. kavca. kavaş. kavcaq. kavsuq. kavuq. kavaltı. kovca. kovaş. kovaltı. kovcaq. kovsuq. kovuq. - yekə daş gilifdən qırılar, qırdal qırığından. (qırdal: qatama. qatana. əriş. ərdiş. ardaç. çəliş. zəncir. qırıq: qılıq. incə. qımşıt. qılı. işgə). - duvarın çaltağında, kişinin yaltağından qorx.