Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qılıfdı . qılıflı. qıllı. 1. rəmzli. - qılıflı iş. 1. qılı, püfü olan. - bu uşaq çox qılıflıdı.

qılıfsız . qılıfsız. qınsız. yalın. çalın.

qılığ . (cılıq. sılıq).

qılığ . qınığ. qoluq. qonuq. çinə. xuy. xislət. şikl. şəkil. duruğ. durğ. zahir. qəvarə. öğün. öğür. oyur. oğur. kirdar. bağdal. vəz'. sapış. sapaş. yarıt. durmuş. tutaş. tutaşı. tuşat. adət. tərbiyət. - əsgi durmuşlar.

qılığa düşmək . qınığa düşmək: üzə düşmək. yola düşmək. yoluna düşmək. gəlmişinmək. gərəyi kimi oluşmaq.

qılığdan çıxmaq . qılıfdan, qınığdan, qınıvdan, qınıfdan çıxmaq: açılmaq. lütlənmək.

qılıq qaltırmaq . baş qaldırmaq. dikinə gedmək.

qılıq . 1. qılığ. kəklikdən kiçik ev quşu. 1. kilim. 1. qır. xırda. - almalar nə qılıqdırlar. 1. kimi. tay. -say. -soy. oxşar. qımıl. tibqi. bənzər. - osoy: osay: onun kimi. ona müntəbəq. tibqi o. tibqisi. - bu qılıq işlər görünməz. 1. qıyıq. girnək. qırna. qırnaq. girdə. girət. 1.