Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qılqa . qılğa. qılba. qiblə. qılav. 1. hər işin istənildiyi, bəğənildiyi qolayı, yolu.1. qılavat. qılaval. yaradılış. için. buruş. türüş. yürüş. geçik. aprış. oluşat. tavır. yordam. öğlək. yürüş barış. yeriş varış. yürgüş. yergiş. xuy. əxlaq. rəftar. 1. qımal. kiməl. kimil. dərəcə. dənğ. - o qıbal sözə inanılmaz. - o qıbal iti gəldiki, kəllə üsdə girdi yerə. - bu qılavda artıq edmə. - dağa doğru o qılba çıxdı ki gəl görəsən. 1. qılığ. qıtta. püf. çəm. xəm. xım. dəğişik, özəl biçim, yol.
künd. könd. yönd. çönd. fənn. fənd. fət. püf. - hər işin öz köndü var. dil. püf.
((burqa . püf. qıcıq. qıyıq. qınıq. çəm. xım. çalım. - gözün alımı, sözün çalımı. - işin burqasın tapmalı. - burqalı iş: püflü, çəmli, xımlı iş.
((kod . simbol. sın. sin. çatağ. rəmz. simgə. qapala. qabala. sırr açarı. im. rəmz. qılavuz. qılsay. qılçıq. püf.