Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qilqilə . gilgilə. 1. sapa düzülmüş, sağanaq biçimli, uşağ oyuncağı. (sağanaq: qırılmadan, şırdırğı yağan yağmır). - ördək gilgiləsi. 1. sıralı, qatarlı nərsə. sırılı. sırıqlı.

qılqın . qıldıc. qıldış. dərə qıyılarında bitən, incə yapraqlı, özəl qoxulu, tozlu, sərvə oxşar ağac.

qılqıran . mu xorə. mu xurə.

qılqıran . saçıran.

qılqırtamaq . qılqırdamaq. işləmək. çalışmaq. iş yapmaq.

qilqit . gilgit. badam dadlısı biçimli, gəvrək dadlı üzüm çeşiti.

qılqıvrıq . bildirçinə oxşar bir quş.

qılqopuz . kamança.

qilqovuz . gilgovuz. gilgoğuz. şıltaq. şuluğ. - gilgoğuz uşaxdır. - gilgoğuzluq bəsdida.

qılqurt . qıl qurd. kiçik qurd. qurdcuq.

qılqurtu . qılqurdu. malqara solağında (soluq borularında) soğuqdan oluşan işgə, uzun qurd.

qılquş . qılquyruq.

qılquş . ördəksi bir quş.

qılquyruq . 1. incə, uzun, sivri quyruq, ağ yaşıl tüklü, göy ayaqlı, qaqalı quş, yaban ördəyi türü. 1. qılıqsız. qıyqımsız. kovsuk. oğsuq. yoxana. yoxsuq. yoxsul. yoxuz. züğürt. qopuq. qırtıl. qağraz. qağrız. qaqarız. koğuz. koğruz. koğarız. kovuz. kovruz. kovarız. 1. netəliksiz. 1. quranqaz. zayıf. 1. düzənçi. koflaq. kovlaq. abartıcı. qabartıcı. yalançı. yalağay. çalağay. alağay. aldağac. qoşmaçı. qıncıvır. güdyan. güday. quynıqçı. qurnuqçu. burnuqçu. qoynıqçı. kələkçi. daldabançı. burqağçı. quramgüd. quramçı. qurambaz. qurbağçı. qurbalçı. qurbac. qurnaz. qura. fırıldaq. fırıldaqçı. qınğırqac. qınğırqaş. qınğırqıc. 1. qıpıq. qıypıq. qaypıq. kürgənə. kürəgən. ürəgən. ürkən. ürkük. quş ürək. qorxaq. 1. gəzəgən kimsə. 1. bozumtul, uzun quyruqlu, yazda görünən yaban ördək. 1. tuxumluğa iş verməyən buğda.