Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qılpa . qıl pay. çox az.

qilpiq . kilpik. kirpik. kirpi.

qılpıntı . qalı, kilimin saçağları, hörgüləri.

qılpıtmaq . qıprıtmaq. qırvıtmaq. qıvrıtmaq. qırağından bir tikə almaq.

qilt . kürt. küh. qorq. - kild düşmək: kürt düşmək: küh düşmək: kild yatmaq: kürt yatmaq: küh yatmaq.

qılt . qırt. qırtıq. yatağın başı, ayaqucu.

qılta . qalta. qınta. qıyımıq. torta.

qıltabır . qıldabır. qıldabur. qırdabır. qırdabur. qılbadaq. qılbalaq. qırbalaq. qırbadaq. qılçapaq. qırçapaq. buxcu. biçgi. yekə ərə, əğə.

qıltaq . qıldaq. qırdaq. yılışıq. ılışıq. yilişik. ilişik. sırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. cıvıq. arsız. cıf. lus.

qıltam . qıldam. qırdam. qıldan. qırdan. 1. kəsici, qazıcı aracın incə, kəsgin ağzı. 1. pehinə düşgün böcək çeşiti.

qıltan tönmək . - qıldan dönmək: duqulu, duyarlı, alınqan, həssas olmaq. - onla danışığıva göz ol, çox qıldan dönərdi.

qiltan . kiltan. kitlən. çitlən. çanta. kif.

qıltan . qılcan.

qıltavuc . qıldavuc. qıldavıc. 1. uzun, incə ağac. sırıq. qoğaca. qovaca. 1. qordavuc. qordavıc. odu qarışdırmağa yarar soba, ağac, qarsaq, maşa.

qiltə . giltə. gül. qopca. qopac. qapca. qapac. düğmə. düymə. qubba. gobba.

qiltə . kiltə. kitlə. çitlə. 1. toqqa.

qiltəm . kiltəm. kitləm. əkləm, bağlanma yeri. boğum.

qıltı . qıldı. qılın. qılan. qılıcı. etdi. edici. edin. edən. köçər. amil. amel. fail.

qıltıc . qıldıc. qındıc. kiçik qab.

qiltiq . giltik. 1. giltir. güdək, gödək kəsilmiş yoğun ağac. - giltik güc yanar ama uzun yanar. 1. itburnu. gülburnu. gülbırnı. qaşqala. 1. gilətik. gilət. kümük. yuvarlaq olan nərsə.

qıltıq . xıltıq. qırtıq. xirtlək. qırtlaq. qırağan. boğaz. utuc. yutuc. - bəsdi boş boş xıltıqdan danışdın.

qıltıq . qıldıq. qıltuq. 1. qığdık. kömür oğunusu ilə kübrə qarışığı yapılan yanacaq türü. 1. qılçıq. tikan tikan balığ sümüyü. 1. qoşuq. qoşuş. qoşuc. qoşunc. qoşma. çalğış. çalışma. çalşım. işləm. fəaliyyət. faaliyyət. - nə işləminən uğraşırsız. 1. dışqı. pisgil. pişgil. pox. 1. tük dibidə oluşan kəpək. kova. koğa.