Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qip . kip. kök. binövrə. kömənc. kötənc. kökənc. köməc. kötəc. kökəc. köməş. kötəş. kökəş. - kip basırmaq: kök salmaq.

qip . kip. tuka. tuta. qalıb.

qıp . qıpa. kiçik bardaq, istəkan. araq bardağı.

qıpa . az. endik. - qıpa sürdü: az keçdi.

qıpa . xıpa. qısa. - xıpasevil. - xıpayaşar.

qıpal . qınal. qıral. doğluq. doğuluq. burun. çığ_. cin < sinğ. sin. xuy. məzac. keçit. damar. tempir. salıq. təbiət. - çığıma dəğmə: cinimə dəğmə: sinimə dəğmə: mənə ilişmə, toxunma. mənim tərsimə, xilafıma davranma.

qıpazaq . qırazaq. kəvəzək. qıbqıb. kəmçənək. qırımsı. qırımsa. qıraç. hər nəyin xırdası, maydası, kiçiyi.

qıpcaq . (geyim). kip. daramdurul. - bu yaşda geyinən qıpcaq, ilkin sormam, sonu hara çatacaq. - elə geyinir indiki gənclər qıpcaq, sanmam yer tapıla, qınına keçə pıçaq.

qıpcan . oturacağı dar qab.

qıpcıq . qırpcıq. qımılıc. qımılcıq. cılız. cılbız. qərarsız. -bu qıpcıq yaşamda.

qıpcın . 1. mağaşarda olan, saçma dək, qara böcək. 1. lobiyə, darı kimi bitgilərin sapı, sağı, səğəsi.

qipçi . kipçi. birbirinə kip, yaxın kimsələr. içgin. tutşı. tutşu. tutsu. tuştu. tuşsu. səmimi.