Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qır . 1. tab. qıtır. güc. güv. guv. damağ. hal. - day keçmiş qırı qalmamış. 1. girəcula. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. başboş. oyuq. çaşqın. səkti. axmaq. kirik. girik. qırıq. qıtıq. güdələk. güdlək. 1. narın düşən yağış, qar.

qır . bərk. sərt. (səxt. xəşin).

qir . gir. giz. kök. kötük. rişə.

qir . gir. gur. güc. güv. guv. sıx. quvvət. - girsiz düşmüşlərə, varlılardan yardım gələr. - girim çatmır. - qocalıb girdən düşüb.

qır . gir. qolun üst sümüyü. bazı gəmiyi.

qır . xır. 1. xırda. qısılca. qırşda. qırşad. qırışda. qırışad. qımıcıq. qımıq. qındıq. qını. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. qırtca. qıtca. kərdil. 1. çınqıl. çanqıl. gənəlliklə kiçik, yassı, züvgən, qayqan çanqıla deyilir. - xırlıq dağa dırmaşla çıxmaq gərək. - yola daş döşəyib, üzərinə xır tökdük. - xırlıq dağdan sürüşərək enməli. 1. kərdi. 1. bostan.