Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qir . kir. kit. çirk. bulaşıq. kəsafət. - paltarım kirlə dolmuş.

qır . qıra. qabal. qabla. kavla. kaval. çiğ. qora. qoraq. qoruq. koraq. koruq. göy. pişməmiş. körpə. göyüt. göysüt. göysüq. göycək. gövcək. gövcə. göycə. gövərik. göğərik. göyərik. gövələk. göyələk. xam. göyəl. gövəl. gövlə. göy. kal. çağala.

qır . qıra. qıram. qırcam. qırcap. qırcım. teyxa. - qırcam duzdu yemə.

qır . qırın. qup quru çöl. susuz, çoraq yer, çöl. səhra. - qıra yağsa yağış, çəkməz suyu, axındırar sel axış: qır, çoraq, bərk toprağ yağan yağış suyun çəkməyib, geri verib sel axın yola salar. (o demək ki: hər topraq suvarılmaz, hər kişiyə yaxlıq yavlıq (yaxcılıq pislik) qılınmaz).

qır . sınır. mərz.

qıra yolmaq . qırıb yolmaq. çəkib yolmaq. - birbirn tükün qıra yoldular.

qıra . 1. qıranğ. salt, yalçın, sərt qaya. kültə. gürtə. təxdə səng. 1. tula. - qonşu iti iki qıra doğub. 1. kiçik qalıb böyüməyən it çeşiti. 1. kalah. çiçəyi üstündə yetişməmiş qovun, qarpız, tərəvəz. 1. qır. yad. yaban. el. - qırdan qoğ (kəs), gətirmədən çor evivə: taki evivi yıxmayıb, yaddan, yabandan kəs. 1. lobiyə. loba. 1. hay qıra. çığlıq. kəsmək çığırtı. bağırtı. 1. tək atan tüfəng çeşiti.